ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΡΩΣΙΚΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΧΟΡΟΥ

         Ο ρώσικος λαϊκός χορός έχει πολύ πλούσια ιστορία, που ξεκινάει από την εποχή του αρχαίου κράτους των Ρως. Μεγάλα λαϊκά πανηγύρια, τελετουργίες και τελετές συνέβαλαν στην δημιουργία του. Όλες αυτές ευχάριστες εκδηλώσεις ήταν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωή των αρχαίων Ρώσων και έπαιζαν σημαντικό ρόλο στις γιορτές και στην καθημερινότητα τους. Σε αντίθεση με τους ανθρώπους της σημερινής μας εποχής, οι αρχαίοι Ρώσοι ήξεραν να απολαμβάνουν τη ζωή του.

Οι ιδιαιτερότητες του ρωσικού λαϊκού χορού 

Είναι δύσκολο να μπερδέψεις τους ρωσικούς λαϊκούς χορούς με άλλους επειδή έχουν κάποια χαρακτηρίστηκα και ιδιαιτερότητες που τους ξεχωρίζουν.

  Πρώτον, ο ρωσικός λαϊκός χορός είναι αλματώδης, θορυβώδης και ενθουσιώδης. Αποτελείται από βαθιά καθίσματα, στροφές και δυναμικές κινήσεις οι οποίοι πάντα συνοδεύονται με χιούμορ και γέλιο.

   Δεύτερον, το απαραίτητο στοιχείο στους λαϊκούς χορούς είναι οι εντυπωσιακές γραφικές στολές.

Ρωσικός λαϊκός χορός χωρίζεται σε 3 βασικά είδη: Πλιάσκα ( ζωηρός και εύθυμος χορός με διαφορετικές φιγούρες, αναπηδήσεις και χτυπήματα ποδιών στο έδαφος «Ντρόμπι» ), Χοροβόντ (αργός, ομαλός κυκλικός κυρίως γυναικείος χορός) και Καντρίλ ( ζευγαρωτός χορός, με πολλά περίπλοκα σχέδια, φιγούρες και στροφές).

  Μερικές χορευτικές κινήσεις μιμούνται τις κινήσεις των ζώων και των πουλιών,  άλλες  αντανακλούν καθημερινές εργασίες (σπορά, θερισμός, ύφανση κλπ.).

  Οι Σλάβοι πίστευαν στην μαγική δύναμη του χορού, γι΄αυτό οι περισσότεροι τελετουργικοί χοροί διατηρήθηκαν σχεδόν στην αρχική τους μορφή.

  Το Χοροβόντ, για παράδειγμα, ήταν στενά συνδεδεμένο με τα τελετουργικά ενώ το Καντριλ, Πλιάς, Περεπλιας (ανταγωνισμός ζευγαριών σε χορό) δεν σχετιζόταν με τελετές.

 Από περιοχή σε περιοχή οι λαϊκοί χοροί διαφοροποιούνται και εκτελούνται με διαφορετικό τρόπο και στιλ. Στα Βόρια – μεγαλοπρεπώς, στα Κεντρικά – ζωηρά και εύθυμα, στα Νότια με ζωντάνια και χαρά.

 Παρ΄όλα αυτά όλοι οι λαϊκοί και φολκλορικοί χοροί έχουν κοινά χαρακτηριστικά που εξηγούνται από το εθνικό χαρακτήρα του λάου.

Αντρικός χορός είναι γεμάτος ενέργεια και λεβεντιά, χιούμορ, μεγαλοπρέπεια και φυσικά, σεβασμό προς τους άλλους. Οι γυναίκες χορεύουν το Χοροβόντ ομαλά και ήρεμα με ιδιαίτερη θηλυκότητα ή ζωηρά και τσαχπίνικα το Καντριλ και το Πλιας.  

Μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι ο ρώσικος λαϊκός χορός είναι αντικατοπτρισμός του χαρακτήρα και της ψυχής του ρώσου. Μάλλον, δεν υπάρχει σε όλο τον κόσμο χορό πιο διασκεδαστικό και πιο γοητευτικό από το ρώσικο. Οι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα έχουν μια μεγάλη και καλή ψυχή, έτσι είναι και ο χορός τους.

 Είναι αδύνατο να ξεχωρίσουμε την περίοδο της ιστορίας της αρχαίας Ρως, όταν γεννήθηκε ο λαϊκός χορός, αλλά με απόλυτη σιγουριά μπορούμε να πούμε ότι αντικατοπτρίζει όλη την δύσκολη και πλούσια ιστορία αυτού του μεγάλου κράτους.  Συχνά, τέτοιοι χοροί συνοδευόντουσαν με τραγούδια για την πατρίδα, τους ήρωες και τους βασιλιάδες.

 Ο λαϊκός χορός ήταν στενά συνδεδεμένος με τα γλέντια και μεγάλες εκκλησιαστικές γιορτές. Τα πιο σημαντικά ήταν: οι γάμοι και τα βαφτίσια, τα Χριστούγεννα, η Μάσλενιτσα (Αποκριά), το Ιβάν Κουπάλα (θερινό ηλιοστάσιο) και πολλά άλλα, επειδή ο ρωσικός λαός είναι επίσης γνωστός για το τεράστιο αριθμό των εορτασμών.

  Οι λαϊκοί χοροί είναι ζωηροί και δυναμικοί, με πηδήματα, βαθιά καθίσματα, πολλαπλά χτυπήματα των χεριών στα πόδια, χτυπήματα ποδιών στο έδαφος, στροφές στον αέρα. Όλες αυτές φιγούρες απαιτούσαν πολύ καλή φυσική κατάσταση και προετοιμασία.

  Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι οι θεαματικές φιγούρες οφείλονται στο σκληρό κλίμα και ανάγκη των ανθρώπων να ζεσταθούν, γιατί ουσιαστικά όλες οι σημαντικές γιορτές έπεφταν το χειμώνα ή το φθινόπωρο, όταν ολοκληρώνονται οι αγροτικές εργασίες.

 Και έτσι ζεσταίνεται και η ψυχή και το σώμα! Σήμερα όμως, οι ρωσικοί χοροί δεν εκτελούνται στις λαϊκές γιορτές στην αρχική τους μορφή παρά μόνο στη σκηνή να εντυπωσιάσουν τους θεατές.